Όμορφη βραδιά, πάρε με στο φωτεινό σου ουρανό
που έχει ένα αστέρι πιο λαμπερό απ’ τ’άλλα.
Τώρα ξέρω τι μου λές, όταν ακούω μέσα στις σιώπες
την καρδιά μου να χτυπά.
Να χτυπά του έρωτα την πόρτα
και η αγάπη να νικά, αυτούς που έπαψαν ν’άκουν.
Ναι, τώρα ξέρω τι θες να πεις, όταν ξεχνούν
πως είναι να είσαι ελέυθερος και ν’ άγαπας
τη ζωή που χάρισες, στα άδεια μας κορμιά.
Πρέπει να ετοιμαστούμε, βλέπω τέλος να έρχεται
χώρις να σταματά το χρόνο.
Σε χρυσή βροχή να ονειρέυεσαι, στην αγκαλιά μου πως πλαγιάζεις
να ξαναγεννηθείς, να ερωτευτείς τον άνθρωπο που εσύ κοιτάζεις.