Παρελθόν και παρόν
στην καρδιά των ουρανών,
σημαδεύουν τη ζωή μας μ’ αστραπές,
μα τα όνειρα που αντέχουν
μες στα στήθια μας να ζουν,
σα σκυλιά μας κατατρέχουν,
δε γουστάρουν να θαφτούν.

Ελισσώ, σε μισώ,
μα είσαι τ’ άλλο μου μισό,
Ελισσάβετ, καθρεφτάκι μαγικό.

Κάποτε θα μάθεις
τι σου μέλλεται να πάθεις,
αν σκορπίσεις της αγάπης το μισθό,
έρωτά μου πρώτε,
μη ρωτάς ως πότε,
πάντα μέχρι τότε θα `μαι εδώ.

Σ’ αγαπάω και γι’ αυτό
όπως παίζουμε κρυφτό,
μες στα πάθη και τα λάθη θα κρυφτώ,
και θα λάμψω σαν στολίδι
από χώμα κι από στράς,
για να γίνεται παιχνίδι
κι έτσι εσύ να ξεγλιστράς.

Ελισσώ, σε μισώ,
μα είσαι τ’ άλλο μου μισό,
Ελισσάβετ, καθρεφτάκι μαγικό.