Συρματοπλέγματα πυκνά ματώνουν τη ζωή μας
μέσα σ’ αυτό το μακελειό αρνιέσαι να τα δεις
Και παρασύρεσαι γλυκά αιχμάλωτος δικός σου
ο εαυτός σου έρμαιο νεόπλουτης βολής...

Κάποιοι πατάνε τα κουμπιά και βλέπουν στις οθόνες
απ’τη στιγμή που γεννηθείς ανάποδα μετράς.
Και είναι το τίμημα σκληρό που πάλεψες μαζί τους
και είναι ακόμα πιο σκληρό που νίκησες ΕΣΥ...

Συχώρα με δε ρώτησα αν ήθελες να ζήσεις...
Ήσουν παρόρμηση γλυκιά που ήθελα πολύ...

Εδώ δεν παίζουνε παιδιά δε γράφονται τραγούδια
ούτε λυτρώνει ο ουρανός με ήλιο και βροχή
αιθαλομίχλη και καπνοί μολύνουν τον αγέρα
και συ λουλούδι που ανθεί την ύστατη στιγμή.

Από την Άβυσσο κινάς στην Άβυσσο πηγαίνεις
συσκευασία πλαστική μιας νάιλον ζωής
μες στα κομπιούτερ έρωτες στα μέτρα σου γυρεύεις
το "νταραβέρι" της καρδιάς ακούς από CD

Συγχώρα με σε πίκρανα μα θέλω να τ’ αντέξεις
κι εγώ πιστά θα προσκυνώ ΕΣΕΝΑ μοναχά

Παραδεισένιος Γολγοθάς ο άγνωστος αιώνας
με φωτοκύτταρο θα πιεις νερό να δροσιστείς
ο κήπος της Γεσθημανή καμένος ελαιώνας
κι οι σταυροφόροι απεργούν γυρεύουν αμοιβή...

Έργο κατώτερου Θεού η τέχνη που σκοτώνει
και η καρδιά με την ψυχή δε βρίσκουνε κορμί
Στην παραχρήμα ηδονή φυτρώνεις ανεμώνη
Τούτη την ώρα που στη γη τελειώνει το ψωμί.

Συχώρα με δεν μπόρεσα με το "Σταυρό στο χέρι"
να σου χαρίσω μια ζωή με το "Σταυρό στο χέρι"
να σου χαρίσω μια ζωήμε "φήμη" και "χρυσό"
αν μου θυμώσεις θα δεχτώ πως ΕΦΤΑΙΓΑ ΕΓΩ...