Ραγισμένο το μπουζούκι
απ’ της μοίρας το χαστούκι,
μα περήφανο διότι
ήταν του Μανώλη Χιώτη.

Το μπουζούκι του Μανώλη
που το αγαπήσαν όλοι:
παπιονάκηδες και μάγκες,
στα σαλόνια, στις παράγκες.

Κρεμασμένο απ’ το κορδόνι
το κοιτάς και καμαρώνει
κι έχει μια δικαιολογία:
έχει γράψει ιστορία.

Το μπουζούκι του Μανώλη
που το αγαπήσαν όλοι:
παπιονάκηδες και μάγκες,
στα σαλόνια, στις παράγκες.