Πάλι την έκανες, πήρες τους δρόμους,
χωρίς προσχήματα, χωρίς αναστολές,
τηρείς, καρδούλα μου, σωστά τους νόμους
μία σου, μία μου λοιπόν κι ας μην το λες.

Είμαστε κι οι δυο αλήτες σαν του ρολογιού τους δείχτες
που γινόμαστε ένα σώμα όταν συναντιόμαστε,
είμαστε κι οι δυο αλήτες, δυο παράνομοι ξενύχτες
που ταιριάζουν οι καρδιές μας γι’ αυτό και αγαπιόμαστε.

Πάλι την έκανες μα δεν πειράζει,
κράτα για πάρτη σου τους λόγους, το γιατί,
ούτε το σκέφτομαι, ποιος λογαριάζει
ένα με νοιάζει, ότι είμαστε μαζί.

Είμαστε κι οι δυο αλήτες σαν του ρολογιού τους δείχτες
που γινόμαστε ένα σώμα όταν συναντιόμαστε,
είμαστε κι οι δυο αλήτες, δυο παράνομοι ξενύχτες
που ταιριάζουν οι καρδιές μας γι’ αυτό και αγαπιόμαστε.

Είμαστε κι οι δυο αλήτες, δυο παράνομοι ξενύχτες
που ταιριάζουν οι καρδιές μας γι’ αυτό και αγαπιόμαστε.