Κοιτάω το μωρό μου στη κούνια
και βλέπω σαμπουάν και σαπούνια
γκοφρέτες, σερβιέτες και πάνες
μοντέρνες, αδίσταχτες μάνες

Μισές ατελείωτες στύσεις
να γλύφω τις διαφημίσεις
συνέχεια, η συνέχεια σε λίγο
μετράω νεκρούς στις ειδήσεις

Κλεισμένος σε τούβλα και τζάμια
τα χέρια μου χίλια πλοκάμια
πατάω κουμπιά και μουγκρίζω
σε σένα μονάχα ελπίζω

Αλέκα

Τις νύχτες ξυπνάω παγωμένος
δεμένος στον Άρειο Πάγο
αλλάζω πλευρό ιδρωμένος
βαράω κουτουλιές μ’ έναν τράγο

Τα λόγια μου βγάλαν φουσκάλες
στα πόδια μου χάσκει ο Καιάδας
κουράγιο τελειώνουν οι σκάλες
εδώ στο βυθό της Ελλάδας

Το πριν, το μετά, λίγο απ’ όλα
θα φάω κι απόψε τη φόλα
γαβγίζω, πουθενά δεν ελπίζω
σε γαμώ και σε υποστηρίζω