Με ένα μπουκάλι ούζο για πρωινό
και την κιθάρα στο θρανίο το διπλανό,
όνειρα ίδια, αποκαΐδια,
στάχτη και αέρας, τέλος μιας μέρας

Πόσο μ’ αρέσει αυτό το νέγρικο το μπλουζ,
νύχτα χειμώνα μες τον άνεμο τ’ ακούς
Το σόλο σου μας πήγε μακριά
σαν η ψυχή σου στις χορδές χοροπηδά

Πολιτικοί δημαγωγούν από μπαλκόνια
Μες το σκοτάδι τα καλύτερα μας χρόνια
Κι εσύ στο υπόγειο να σε παίρνει, να σε λιώνει
Το παραμύθι με το δράκο που σκοτώνει

Πόσο μ’ αρέσει αυτό το νέγρικο το μπλουζ,
νύχτα χειμώνα μες τον άνεμο τ’ ακούς
Το σόλο σου μας πήγε μακριά
σαν η ψυχή σου στις χορδές χοροπηδά

Σε βρήκαν νύχτα, η κιθάρα σου σπασμένη
Τώρα μονάχα το τραγούδι σου απομένει
Όλοι τα χέρια τους ξεπλύναν κι είναι αθώοι
όμως ο πόνος σου τα στήθια τους θα τρώει

Πόσο μ’ αρέσει αυτό το νέγρικο το μπλουζ,
νύχτα χειμώνα μες τον άνεμο τ’ ακούς
Το σόλο σου μας πήγε μακριά
σαν η ψυχή σου στις χορδές χοροπηδά