Τα δεκάξι δεν τα ‘χα κλείσει όταν φάνηκες ξένος εσύ
Και μου είπες μαζί σου να με πάρεις, καθαρίζεις για όλα εσύ
Κι όταν ρώτησα πόσο βγάζεις μου ‘πες, τότε, και μην τ’ αρνηθείς
Στο σταθμό και στα τρένα δουλεύεις και πως δε θα σαλπάρεις ποτέ

Είπες πολλά Johnny, όλα ψευτιές Johnny,
όλο απάτη Johnny από την αρχή
Και σε μισώ, Johnny μη μου γελάς Johnny,
Μη μου φυσάς το καπνό στα μούτρα, σκυλί

Surabaya Johnny, είσαι τόσο σκληρός
Surabaya Johnny, Θε μου, πως σ’ αγαπώ
Surabaya Johnny, έχω θλίψη βαθειά που ‘σαι άκαρδο πλάσμα
Μα εγώ σ’ αγαπώ

Στην αρχή ήταν ένα θαύμα, μα σου τα ‘δωσα όλα με μιας
Και προτού να περάσουν λίγες μέρες, ούτε γύριζες να με δεις
Ταξιδεύουμε στο ποτάμι, κι από ‘κει σε λιμάνι φτηνό
Τώρα σαν κοιταχτώ στον καθρέφτη μοιάζω να ‘μια σαράντα χρονώ

Δε θες αγάπη Johnny, λεφτά θέλεις Johnny,
και με ρίχνεις Johnny, μ’ ένα φιλί
Όλα τα θέλεις, Johnny, όλα σου τα ‘δωσα, Johnny,
Μη μου φυσάς το καπνό στα μούτρα, σκυλί

Surabaya Johnny, είσαι τόσο σκληρός
Surabaya Johnny, Θε μου, πως σ’ αγαπώ
Surabaya Johnny, έχω θλίψη βαθειά που ‘σαι άκαρδο πλάσμα
Μα, γι’ αυτό σ’ αγαπώ

Δεν ρωτούσα ποτέ να μάθω, Surabaya τι πάει να πει
Όμως όλοι σαν κάλπικη δεκάρα, σε γνωρίζουν στα καπηλειά
Κάποια μέρα που θα ξυπνήσω σε κρεβάτι φτηνού λιμανιού
Θα ‘χεις φύγει χωρίς μια λέξη, να σαλπάρεις για πάντα μακριά

Είσαι άκαρδος, Johnny, είσαι τομάρι, Johnny
Γιατί μου φεύγεις, λέγε, γιατί Johnny
Αφού σ’ αγαπώ Johnny, όπως στην αρχή, Johnny
Μη μου φυσάς το καπνό στα μούτρα, σκυλί

Surabaya Johnny, είσαι τόσο σκληρός
Surabaya Johnny, Θε μου, πως σ’ αγαπώ
Surabaya Johnny, έχω θλίψη βαθειά που ‘σαι άκαρδο πλάσμα
Μα, γι’ αυτό σ’ αγαπώ