Παιδί της Γης παιδί τραγουδισμένο
έτσι που σε φαντάζομαισαν αστραπή
μπλέκω τα δάχτυλα κλείνω τα μάτια μου
και σ’ ονομάζω μουσική

Δε σε πληγώνω αφέντη μου φιλιά σου δίνω
Δε σε πληγώνω αφέντη μου φιλιά σου δίνω

Παιδί της Γης παιδί τραγουδισμένο
έτσι όπως μεσ’ τη θύμισή θυμίζεις τ’ όνειρό σου
βγαίνουν μορφές πιο δυνατές
κι απ’ τη μορφή του χάρου

Δε σε πληγώνω αφέντη μου φιλιά σου δίνω
Δε σε πληγώνω αφέντη μου φιλιά σου δίνω

Παιδί της Γης παιδί τραγουδισμένο
έτσι που σε φαντάζομαι με τη φλογέρα και τον αητό
στο ώμο σου χαράζεις μια το θάνατο
και τον γυρνάς σ’ ωραίο σκοπό

Δε σε πληγώνω αφέντη μου φιλιά σου δίνω
Δε σε πληγώνω αφέντη μου φιλιά σου δίνω