Παίξε Μάρκο το μπουζούκι σου για μένα
παίξε τραγούδια όμορφα κι ωραία ταιριασμένα

Κάθε πενιά και σήμαντρο της ερημίας
κάθε σου λόγος ζωγραφιά της προσωπικής σου αγωνίας.

Παίξε Μάρκο στο μπουζούκι τα γλυκά σου
σκοπούς παλιοκαιρίτικους με τα νοήματά σου.

Και όχι σ’ αυτά τα υπόγεια τα Σοσιαλκοντισμένα
μ’ αυτά τα κουλτουριάρικα, παράξενα παιδάκια γερασμένα.

Παίξε Μάρκο στο μπουζούκι σου και πες μου
ποιά μάγια μου `χουν κάνει κι εμένα οι αγαπητικές μου.

Αχ! κι εκείνα τα ματόκλαδά σου λάμπουν κάπου μισόν αιώνα
στα μουσικά μου ερείπια όμοια Δωρική κολώνα.

Παίξε Μάρκο στο μπουζούκι τα γλυκά σου
σκοπούς παλιοκαιρίτικους με τα νοήματά σου.