Γιε μου γιατί δε λούζεσαι, παιδί μου δεν αλλάζεις
παιδί μου δεν αλλάζεις
Είναι παιδί μου Πασχαλιά, να πας να μεταλάβεις
να πας να μεταλάβεις

Μάνα εγώ κολάστηκα στον πόλεμο που πήγα
στον πόλεμο που πήγα,
πουλί δεν είναι τ’ άλογα σε λεμονιάς κλωνάρι
σε λεμονιάς κλωνάρι

κι εγώ δένω το Γρίβα μου σε μαυρομάτας μνήμα
σε μαυρομάτας μνήμα
μα τ’ άλογο ήτανε μικρό, ήταν αντρειωμένο
ήταν αντρειωμένο

κι από το παίξε γέλασεν εράγη το μνημούρι
εράγη το μνημούρι
και μέσα η κόρη κείτονταν τριών μερών θαμμένη
τριών μερών θαμμένη

Έσκυψα και τη φίλησα στα μάτια και στα χείλη
στα μάτια και στα χείλη
Αυτό το κρίμα έκανα κι είμαι κριματισμένος
κι είμαι κριματισμένος...