Είμαι μερακλού τσαχπίνα
που γυρίζω μέρα νύχτα.
Μες στις μπύρες ξενυχτάω
κι όλο το σεβντά μου σπάω.

Μάγκα θέλω ν’ αγαπήσω
νά ‘ναι λίγο μπελαλής,
να χορεύει ζεϊμπεκάκι.
και να είναι σεβνταλής.

Μπύρα πίνω να μεθύσω
για να ρθώ να σου μιλήσω,
να σου πώ ‘να τραγουδάκι
για να σπάσομε μεράκι.

Γεια σου, μάγκα μου ντερβίση,
μη φουμάρεις πια χασίσι.
Κάτσε μπύρα για να πιούμε
κι ύστερα για να τα πούμε.

Βρε αλάνη, μη γυρεύεις
να με βάλεις σε μπελά,
γιαβουκλούδες νά ‘χεις κι άλλες
να σου Παίρνουν τα μυαλά.

Μίλα μου, μωρέ ντερβίση,
μη φουμάρεις πια χασίσι.
Μη μου κάνεις το βαρύ,
μ’ έχεις κάνει πια τρελή.

Αντε να ζησουν οι μαγκες ! !