Η μέρα μικρή, η νύχτα μεγάλη,
στο κορμί μου έχει μπει του ονείρου σου η ζάλη...
Περπατάω γυμνός στις κορφές της αγάπης,
σαν αρχαίος Θεός μιας αλλιώτικης πράξης.

Δεν υπάρχει πνοή τον καημό μου να βγάλει,
δώσε ανάσα εσύ να αναπνεύσω και πάλι,
η ματιά σου γυαλί που γλυκά με χαράζει,
η καρδιά μου χαλί στην καρδιά σου να βάζει.

Κοραλλένια γιορτή στον βυθό της ψυχής μου,
απαντάς στα γιατί που ρωτάει η ζωή μου…
Έχεις κάψει βαθιά μα χωρίς να το ξέρεις,
ρίξε εσύ μια ματιά τη χαρά να μου φέρεις.

Δεν υπάρχει πνοή τον καημό μου να βγάλει,
δώσε ανάσα εσύ να αναπνεύσω και πάλι,
η ματιά σου γυαλί που γλυκά με χαράζει,
η καρδιά μου χαλί στην καρδιά σου να βάζει.

Δεν υπάρχει πνοή τον καημό μου να βγάλει,
δώσε ανάσα εσύ να αναπνεύσω και πάλι,
η ματιά σου γυαλί που γλυκά με χαράζει,
η καρδιά μου χαλί στην καρδιά σου να βάζει

Δεν υπάρχει πνοή τον καημό μου να βγάλει,
δώσε ανάσα εσύ να αναπνεύσω και πάλι,
η ματιά σου γυαλί που γλυκά με χαράζει,
η καρδιά μου χαλί στην καρδιά σου να βάζει!