Σου γράφω για τα κάλλη σου και για την εμορφιά σου
για τον γλυκύ τον ύπνο σου και την πορπατηξιά σου
Σου γράφω για τα χείλη σου που στάζουν κοκκινέλι
τα μάτια σου τα καστανά που εντύθηκαν το μέλι.

Λέγω για τα μαλλάκια σου σαν στάχυα του Αλωνάρη
σαν φύλλα καστανόχρυσα σε λυγερό κλωνάρι
Για το λευκό σου το λαιμό το φρύδι το λιοντίσιο
για τα δροσάτα στήθη σου και το κορμί το ίσιο.

Διάβασε για το φίλημα το τρυφερό σου χάδι
για την αηδονολαλιά που σπαρταράει τον Άδη
Την ακριβή σου την καρδιά που στη δική μου κλείνω
τα μύρια τζοβαϊρικά κι α`δώκουν δε τη δίνω.

Πόσες ευχές δε μου`στειλες σαν μίσευα Καλή μου
μα την τρανότερη απ`αυτές φυλώ μες στην ψυχή μου
Να σ`αγαπώ να σε ποθώ ως να`βγουν χίλια χρόνια
τα χίλια χρόνια πέρασαν μα σ`αγαπώ ακόμα.