Στη Γλυφάδας τα βραχάκια τα σκαλάκια
εκεί αράζω με λοιπά μελαγχολάκια
νιώθω τα πάντα σκοτεινά πίσω απ’ τη φράντζα
ψάχνω να βρω για να πηδήξω μια ταράτσα
Αυτός ο κόσμος άλλωστε δε με εκφράζει
κλείνω τα μάτια και ανοίγω που είναι το γκάζι
αχ έλα βγάλε απ’ τη μίζερη ζωή μου
απ’ τη γραβάτα μου τη μαύρη την ψυχή μου

Ας τη μαζέψουν τη χαρά από το δήμο
μη μου γελάς, μη μου κολλάς γιατί είμαι emo

Μάτια αναμμένα με απόγνωση και θλίψη
πίνω χυμούς απ’ το ψυγείο που `χουν λήξει
νιώθω μια πλήξη κάνω piercing στα χειλάκια
φοβάμαι μήπως μου την πέσουν καγκουράκια
Παντελονάκια με ασπρόμαυρη σκακιέρα
μ’ απογοήτευση τη βγάζω όλη μέρα
αχ έλα βγάλε με απ’ τη μίζερη ζωή μου
απ’ τη γραβάτα μου τη μαύρη την ψυχή μου