Ένα τριαντάφυλλο μου χάρισες και μιαν ευχή
στ’ άδειο πακέτο απάνω άφησες δυο λέξεις
τα ξημερώματα στις τρεις στην εθνική
τη μοναξιά σου έγραψες πως δε θ’ αντέξεις

σαν το τσιγάρο σου βυζαίνεις τη ζωή
μια ρουφηξιά ακόμα κι ας τελειώσει
κι αν είναι σαν το χθες τα’ άλλο πρωί
τότε καλλίτερα μου λες μην ξημερώσει

κι απόψε πάλι γυρεύεις αφορμή
ψάχνεις αγάπη το κορμί σου να ακουμπήσεις
σε κλέβει η νύχτα στη σιωπή
κι αναρωτιέσαι τι αξίζει να κρατήσεις

σαν το τσιγάρο σου βυζαίνεις τη ζωή
μια ρουφηξιά ακόμα κι ας τελειώσει
κι αν είναι σαν το χθες τα’ άλλο πρωί
τότε καλλίτερα μου λες μην ξημερώσει

τα όνειρά σου ξεψυχούν σε μια στροφή
και γω που σ’ άφησα μονάχο να μαντέψεις
ποτέ δεν τόλμησα να πω πως σ’ αγαπώ
γιατί δεν ήτανε μονάχα δύο λέξεις

η νύχτα αυτή δεν έχει άλλο πρωί
κι η ρουφηξιά σου ήταν η τελευταία
μ’ ένα ένα τριαντάφυλλο σε ψάχνω στη στροφή
κι ένα πακέτο άδειο για παρέα