Κάπου θα υπάρχουν άγγελοι,
κάπου θα κρύβονται στη γη.
Κάποτε ήσαν άνθρωποι,
ήσανε φίλοι και γνωστοί

Σε μια ανυπόφορη γιορτή
κάτω από δυνατή βροχή.

Σε είδα σε ναυάγια
εκεί που λιώναν μόνοι
σαράντα άντρες ναυτικοί
δεμένοι στο τιμόνι.

Σε μια ανυπόφορη γιορτή
κάτω από δυνατή βροχή.

Πήρες μα κι έδωσες πνοή
στην πιο θολή μου μνήμη.
Τώρα μπορώ να θυμηθώ
που σε είχα ξαναδεί.

Σε είδα σ’ άθλιους καιρούς
να μας σκορπάει το χιόνι,
να μπουσουλάμε απ’ το ποτό
και μόνο να νυχτώνει.

Σε μια ανυπόφορη γιορτή
κάτω από δυνατή βροχή.

Πήρες μα κι έδωσες πνοή
στην πιο θολή μου μνήμη.
Τώρα μπορώ να θυμηθώ
που σε είχα ξαναδεί.

Πήρες μα κι έδωσες πνοή
στην πιο θολή μου μνήμη,
Τώρα μπορώ να αφεθώ
στης μοναξιάς τη δίνη.

Κάπου θα υπάρχουν άγγελοι,
κάπου θα κρύβονται στη γη.
Κάποτε ήσαν άνθρωποι,
ήσανε φίλοι και γνωστοί