Ένα σώμα ήμασταν εμείς
δε μας ένοιαζε ποτέ κανείς
σβήναμε τις λύπες μας μαζί
κι έλεγες πως είμαι τα πάντα

Κάνεις πάλι βήματα έξω απ’ τη δική μου τη ζωή
κι ούτε που σε νοιάζει αν εγώ αντέχω
τα μεγάλα κύματα μόνη σου τα σήκωσες εσύ
δύναμη να τα νικήσω πια δεν έχω
Κάνεις πάλι βήματα έξω απ’ τη δική μου τη ζωή
και δε σ’ ενδιαφέρει πως εγώ αντέχω
άλλαξες τα σχήματα και δεν ξέρω πια τι είναι σωστό
να σε χάνω ή να σ’ αγαπώ
να σε χάνω ή να σ’ αγαπώ

Ένα σώμα ήμασταν εμείς
κλέβαμε τον ήχο της σιωπής
έλεγες πως θέλεις και μπορείς
να με πας σε μία άδεια θάλασσα

Κάνεις πάλι βήματα έξω απ’ τη δική μου τη ζωή
κι ούτε που σε νοιάζει αν εγώ αντέχω
τα μεγάλα κύματα μόνη σου τα σήκωσες εσύ
δύναμη να τα νικήσω πια δεν έχω
Κάνεις πάλι βήματα έξω απ’ τη δική μου τη ζωή
και δε σ’ ενδιαφέρει πως εγώ αντέχω
άλλαξες τα σχήματα και δεν ξέρω πια τι είναι σωστό
να σε χάνω ή να σ’ αγαπώ
να σε χάνω ή να σ’ αγαπώ