Τετάρτη βράδυ πάγωσαν όλα.
Απ`το σκοτάδι με κοιτάς.
Δεν ξαναμπαίνω σ`αυτήν την πλάνη,
να γίνω κάτι που το πετάς.

Καίγονται όλες οι σκέψεις
που έχεις στείλει να με τρυπούν.
Καίγεται κι ο εαυτός σου,
που σκοτεινιάζει μ`όσους μπορούν ν`αγαπούν.

Όπου κι αν είσαι ό,τι κι αν κάνεις,
τυφλός για πάντα θα τριγυρνάς.
Τετάρτη βράδυ ένας χειμώνας
με προστατεύει κι εσύ γελάς.