Με πήρες πάλι για να βγούμε
και σου το`κλεισα απλώς
αφού με ξέρεις και το ξέρεις
όπου πάω
ολοταχώς την κοπανάω
είμαι μανιακός.

Στις μπουάτ με πιάνει νύστα
στις ντίσκο πανικός
στα σκυλάδικα αρρωσταίνω
κλειστοφοβία
παντού η ίδια ιστορία
ο ίδιος πειρασμός.

Κουμπωμένος και φουριόζος
ο κόσμος ψάχνει μες στο φως
μια ζαλάδα ν`αγοράσει
να τον σώσει
απ`τη δικιά του να γλιτώσει
χορεύω μοναχός.

Πάνω στο τέμπο της καρδιάς μου
βήμα βήμα τον γεννώ
τον προβάρω μοναχός μου
μέρα νύχτα
στο σκοτάδι και στο φως μου
της ζωής μου το χορό.

Σε ποιο στέκι θα χωρέσει
ολόκληρός μου ο εαυτός
τόσες απόπειρες στο βρόντο
μα διψάω
και γυρνάω κι όπου πάω
χωράω ο μισός.