Ήσουν χαμένο όνειρο
φοβόσουν το σκοτάδι,
γύριζες απ`το τίποτα
περίμενες το χάδι.

Σε βρήκα κάτω στου Ψυρρή
ήταν η νύχτα κρύα
στα ψέματα σε ρώτησα
μου μίλησες στ`αστεία.

Σ’ άγγιξα, ζέστη ξαφνική
μου θύμιζε ταινία,
δεν ξέρω μου ψιθύριζες
σ`άκουγα μ`απορία.

Σκόρπιζα ολόκληρος σε κάθε λέξη μέσα
έχανα το έδαφος και μάτωνα ψηλά
κοίτα, ξημέρωσε, μου είπες, νέα μέρα
κι ήρθε το στόμα σου στο στόμα μου κοντά.

Ήσουν χαμένο όνειρο
φοβόσουν το σκοτάδι
μια νύχτα κι ό,τι έγραφε,
λαχτάρα και σημάδι.