Τη βλέπω πάλι
να κατηφορίζει
τον ίδιο, παλιό δρόμο.

Τη γκρι καπαρντίνα της
τη σφίγγει με τρόμο.

Τα κρύσταλλα της βροχής
να ηχούν στα καυτά δάκρυά της

Έχω μάθει ν`αγκαλιάζω μόνο τη σκιά της.