Όταν μιλάς για χωρισμό
να με κοιτάς στα μάτια,
για να θυμάσαι την καρδιά,
που έκανες κομμάτια

Όταν θα φεύγεις γύρισε το βλέμα
και κοίτα εμένα για στερνή φορά
και ίσως πιστέψω πάλι σε ένα ψέμα
πως θα γυρίσεις πίσω στα παλιά.

Αγάπη που έφερες το φως μέσα στα όνειρά μου
έγινες μαχαίρι μέσ’ στα σωθικά μου
και η πικρή σιωπή του χωρισμού η καδιά μου,
δεν βαστά.

Σαν το κρασί μες στο ποτήρι τώρα πια τελειώνω,
πως να σταματήσω απόψε εδώ το χρόνο,
φεύγεις και στο δρόμο έχει μείνει μόνο
παγωνιά.

Και στον αποχαιρετισμό,
να με φιλάς στο στόμα,
για να θυμάσαι την καρδιά
που σ’ αγαπάει ακόμα!

Όταν θα φύγεις στου ματιού την άκρη
κοίτα το δάκρυ πως αργοκυλά,
και ίσως αν ψάξεις της καρδιάς τα βάθη
να βρεις εμένα πλάι σου ξανά.

Αγάπη που έφερες το φως μέσα στα όνειρά μου,
έγινες μαχαίρι μέσ’ στα σωθικά μου
και η πικρή σιωπή του χωρισμού η καδιά μου,
δεν βαστά.

Σαν το κρασί μες στο ποτήρι τώρα πια τελειώνω,
πως να σταματήσω απόψε εδώ το χρόνο
φεύγεις και στο δρόμο έχει μείνει μόνο
παγωνιά.