Θα `ναι μια μέρα όπως κι αυτή
ίδιο το βλέμμα, ίδια η φωνή,
πάλι θα κάνεις ό,τι μπορείς,
όλα σου μοιάζουν, λίγα θα πεις,
ψάχνεις μια μάχη, μια χαρτωσιά,
μ’ ό,τι ως τώρα σε ξεπερνά,
μια ευκαιρία να μετρηθείς
μ’ ό,τι ζητάς, ό,τι ποθείς,
ό, τι φοβάσαι να δεις.

Θα `ναι μια νύχτα σαν χαρακιά
κι από το πάντα στο πουθενά
κύκλους θα κάνεις, θα ξεγλιστράς
κι απ’ όπου φεύγεις, εκεί θα πας,
έξω στο δρόμο τα μυστικά
μόνος σου τώρα, μόνος μετά,
μια ευκαιρία μη φοβηθείς
όλα αλλιώς, φλέβα ζωής,
στον πανικό μιας στιγμής,
όλα αλλιώς, φλέβα ζωής,
στον πανικό μιας στιγμής.

Μ’ ό,τι ζητάς, ό,τι ποθείς,
ό, τι φοβάσαι να δεις,
όλα αλλιώς, φλέβα ζωής,
στον πανικό μιας στιγμής.