Στο φανάρι κολλημένος, σκεφτικός και σαστισμένος,
πώς μπορεί μια τέτοια αγάπη να `χει ένα τέτοιο τέλος,
στη δουλειά δε δουλεύω κι όλο εσένανε γυρεύω,
μου είπαν, ίσως, μ’ απολύσουν έτσι για να με φοβίσουν.

Τελευταίο απομεινάρι απ’ την ιστορία μας
μια μικρή φωτογραφία που `χει και τους δύο μας,
στο δικό μου πορτοφόλι, φυλαχτό μου την κρατώ,
Θεέ μου πόσο σ’ αγαπώ, Θεέ μου πόσο σ’ αγαπώ.

Μες στο σπίτι ξεχασμένος, μόνος και δυστυχισμένος,
να μου λείπει η φωνή σου και η γεύση απ’ το φιλί σου.

Τελευταίο απομεινάρι απ’ την ιστορία μας
μια μικρή φωτογραφία που `χει και τους δύο μας,
στο δικό μου πορτοφόλι, φυλαχτό μου την κρατώ,
Θεέ μου πόσο σ’ αγαπώ, Θεέ μου πόσο σ’ αγαπώ.