Τρώω Χριστιανούς και δε χορταίνω
τους μισώ και τους περιφρονώ,
έτσι και τους δω κάτι παθαίνω
και ορμάω στο ψαχνό.

Όταν παίρνω το μαστίγιο
σε παράδεισο επίγειο
τους ακούω να ουρλιάζουν,
να σαπίζουν, να σφαδάζουν,
είμαι σκύλα και αχόρταγη,
δώσ’ μου αίμα, δώσ’ μου υποταγή,
και να ρίχνω τ’ αποφάγια
στα θηρία, στα λιοντάρια.

Halleluiah! Halleluiah! Halleluiah!

Καταραμένη Μεγαλίνα
τρέχουν τα σάλια σου απ’ την πείνα,
και φάε τις δυνατές μου πλάτες
όμως μην τρέφεις αυταπάτες,
γιατό όσο είσαι σε διέγερση
εγώ ετοιμάζω μια εξέγερση,
τις αλυσίδες μου θα σπάσω
σιγά μην κάτσω εδώ να σκάσω.

Βγάλτε τους τα μάτια, καν’ τε τους κομμάτια.

Τρώω Χριστιανούς και δε χορταίνω
στο κρεβάτι μου για πρωινό,
και το βράδυ για κυνήγι βγαίνω
σας είπα, μη δω Χριστιανό.