Λεβέντη μυλωνά, ασίκη, χουβαρντά,
ό, τι κι αν έχω σου το χαρίζω ν’ αλέσεις τ’ άλεσμα,
ό, τι κι αν έχω σου το χαρίζω ν’ αλέσεις τ’ άλεσμα.

Δεν έχουμε καιρό, δεν ήρθε το νερό,
πάρε κορίτσι μου το άλεσμά σου και άντε στο καλό,
πάρε κορίτσι μου το άλεσμά σου και άντε στο καλό.

Τώρα έχουμε καιρό, τώρα ήρθε το νερό,
πάρε κορίτσι μου το άλεσμά σου, έλα κι εσύ εδώ,
πάρε κορίτσι μου το άλεσμά σου, έλα κι εσύ εδώ.

Θ’ αλλάζουμε φιλιά, αμέτρητα πολλά
και μες στο μύλο σαν τρυγονάκια τα δυο ζευγαρωτά,
και μες στο μύλο σαν τρυγονάκια τα δυο ζευγαρωτά.