Με μια ματιά μ’ ένα φιλί μας πήρε η αγάπη
κι όλα του κόσμου τα κρυφά μας μοιάζαν φανερά
τους χάρτες ξεδιπλώσαμε του Μάη μια Τετάρτη
για την Εδέμ ανοίξαμε φτερά

Σαν χρυσοθήρες που ποτέ δε βρήκανε μια φλέβα
τους χάρτες μας διπλώσαμε μια Κυριακή πρωί
τα λόγια σου ηλιοτρόπια στις λαγκαδιές του Βέγα
μιλούσαν για μι’ αλλιώτικη ζωή

Πού ταξιδεύεις και πού πας
βρήκες εκείνο που ζητάς
Πού ταξιδεύεις και πού πας
όπως κι αν ζεις να μ’ αγαπάς

Χαμένους φίλους συναντώ στα στέκια του χειμώνα
σε διαδρομές ολόιδιες να έχουν ξεχαστεί
ρωτούν αν είναι ο έρωτας μια μαγική εικόνα
τι κρύβεται στων άστρων τη σιωπή

Ραδιόφωνο τηλέφωνο καφές και νικοτίνη
κάποια μπαλάντα της βροχής με σέρνει στα παλιά
πρόσωπα χίλια άλλαξα και ίδιος έχω μείνει
λέω τ’ όνομά σου και πετούν πουλιά