Ήλιε θα σε κοιτάξω στα μάτια
έως ότου ξεραθεί η όρασή μου, η όρασή μου,
να γεμίσει κρατήρες με σκόνη,
να γίνει Σελήνη δίχως διάστημα, κίνηση, ρυθμό,
χαμένος διάττων, διάττων,
εσβεσμένος από αιώνες, από αιώνες,
καταδικασμένος ν’ ακούει κραυγές ανθρώπων
να ανασαίνει πτωμαΐνη λουλουδιών.

Ο Άνθρωπος πέθανε! Ζήτω ο Άνθρωπος!
Ο Άνθρωπος πέθανε! Ζήτω ο Άνθρωπος!