Από τα χείλη σου τα δυο
στάζει τ’ αθάνατο νερό,
δώσ’ μου να πιω, δώσ’ μου να πιω,
να ζήσω για να σ’ αγαπώ,
δώσ’ μου να πιω, δώσ’ μου να πιω,
να ζήσω για να σ’ αγαπώ.

Αντί αθάνατο νερό
φαρμάκι με κερνάς πικρό,
ξέρεις το πόσο σ’ αγαπώ
γι’ αυτό με κάνεις και πονώ,
ξέρεις το πόσο σ’ αγαπώ
γι’ αυτό με κάνεις και πονώ.

Αφού για άλλονε πονάς
γιατί λοιπόν με τυραννάς,
δώσ’ μου φαρμάκι όσο μπορείς
να σε χαρώ, να το χαρείς,
δώσ’ μου φαρμάκι όσο μπορείς
να σε χαρώ, να το χαρείς.