Το πολύ πολύ μεγάλο ίσως να `ναι και μικρό,
αν εκείνο είναι τ’ άλλο και το μακριά εδώ,
τ’ όνειρο δεν είν’ αλήθεια αν δεν το ονειρευτώ
άσε με στο βάσανό μου και στο λάθος μου να ζω.

Πες μου πόσα δίνεις να σου πουληθώ,
να ματώσω δίχως να κοπώ,
σ’ ένα παραμύθι φωταγωγημένο
να με χάσεις και να μη σε βρω,
να με χάσεις και να μη σε βρω.

Τα ωραία δεν τελειώνουν άσχημα, αν δε σκεφτείς,
μαύρα είναι, όσα θέλεις μαύρα να τα ξαναδείς,
ο βυθός δεν είναι τέρμα, είν’ αρχή για την κορφή,
άσε με στο βάσανό μου να καώ σαν το χαρτί.

Πες μου πόσα δίνεις να σου πουληθώ,
να ματώσω δίχως να κοπώ,
σ’ ένα παραμύθι φωταγωγημένο
να με χάσεις και να μη σε βρω,
να με χάσεις και να μη σε βρω.