Μου ρίχνει η μοναξιά τα δίχτυα της,
μου μπήγει στο κορμί, ντροπή, τα νύχια της,
φτάνει, φτάνει,
ο έρωτάς σου βρωμικο νερό
που σκύβω να το πιω γιατί σε αγαπώ,
φτάνει, φτάνει.

Φτάνει το μαρτύριο, φτάνει,
που η ζωή μου δε σου φτάνει, φτάνει,
φτάνει το μαρτύριο, φτάνει,
το παράπονο με πιάνει, φτάνει.

Φτάνει το μαρτύριο, φτάνει, φτάνει.

Μου λιώνει η συμφορά το σώμα μου
και μου στεγνώνει η ερημιά το στόμα μου,
φτάνει, φτάνει,
ο έρωτάς σου δρόμος σκοτεινός
και τα φιλιά σου είναι Δείπνος Μυστικός,
φτάνει, φτάνει.

Φτάνει το μαρτύριο, φτάνει,
που η ζωή μου δε σου φτάνει, φτάνει,
φτάνει το μαρτύριο, φτάνει,
το παράπονο με πιάνει, φτάνει.

Φτάνει το μαρτύριο, φτάνει, φτάνει.