Τώρα που φεύγεις Σαλονίκη για να πας
και μια καρδιά ρημαδιασμένη πίσω αφήνεις,
σκέψου τον πόνο και την πίκρα που σκορπάς
κι άλλο ποτήρι με φαρμάκι μη μου δίνεις.

Κάτσε στ’ αυγά σου και μη ξεκινάς γι’ αλλού,
άκαρδη μάγισσα μου πήρες τα μυαλά μου,
κάνεις χαλαουα, μου βάζεις και φρου φρου
κι εγώ τρελαίνομαι, δεν είμαι στα καλά μου,
κάνεις χαλαουα, μου βάζεις και φρου φρου
κι εγώ τρελαίνομαι, δεν είμαι στα καλά μου.

Τι πας να κάνεις Σαλονίκη δε μου λες
γουστάρεις Τούμπα, Χαριλάου και Βαρδάρη,
δε σου αρέσει στην Καβάλα ο καφές
θέλεις εσπρέσο, παραλία και καμπάρι.

Ξέρεις πως θέλω να σε έχω ρεζερβέ
τα δυο σου μάτια μόνο εμένα να κοιτάζουν,
κι ένα ταξί να `χω ναυλώσει αγκαζέ,
να σε πηγαίνω βόλτες κι οι άλλοι να σπαράζουν,
κι ένα ταξί να `χω ναυλώσει αγκαζέ,
να σε πηγαίνω βόλτες κι οι άλλοι να σπαράζουν.