Νύχτα σαν θρίλερ ταινία, με κομμένο ηλεκτρικό,
βρέχει και μπάζει η στέγη νερό,
τρέχουν φιγούρες και ήχοι από `κει κι από `δω,
club φαντασμάτων σε Rock πανικό.

Είναι το κάδρο στραβό ή στραβά το κοιτάω εγώ,
πίνω τσιγάρα και σκέτο ποτό,
μ’ έχεις πουλήσει κι εσύ κι έχω αρχίσει να παρανοώ,
τί αμαρτίες απόψε ξοφλώ.

Μου `χει φύγει η ψυχή, μου την πέφτουν θεριά,
μου την πέφτεις κι εσύ κι όλα πια τα `χω δει,
μου `χει φύγει η ψυχή, τούτη η βόλτα ζαριά
μ’ αφήνει ταπί κολασμένο κορμί.

Νύχτα σαν θρίλερ ταινία κι εγώ μάταια προσπαθώ,
πρέπει να ισιώσω, σε τάξη να μπω,
όμως δεν ξέρω το έργο ούτε ποιο ρόλο κρατώ,
κι ούτε που ξέρω να υποκριθώ.

Μου `χει φύγει η ψυχή, μου την πέφτουν θεριά,
μου την πέφτεις κι εσύ κι όλα πια τα `χω δει,
μου `χει φύγει η ψυχή, τούτη η βόλτα ζαριά
μ’ αφήνει ταπί κολασμένο κορμί.