Μου λες πως θες να φύγεις μια,
μου το ξανάπες, γίναν δυο.

Αν επιμένεις όμως τρεις
δε με τρομάζει εμένα,
κλεισ’ και την πόρτα μόλις βγεις,
τελειώσαμε μ’ εσένα.

Νομίζεις η φευγάλα σου
θα με στεναχωρήσει,
όπου κι αν πάει το στάρι
στο μύλο θα γυρίσει.

Τα ψέματα κι η πονηριά
τον πρώτο χρόνο πιστευτά.

Καμιά φορά κι η αλεπού
σαν κανει του κεφαλιού της,
μένει στα κρύα του λουτρού
και χάνει και το μενού της.

Νομίζεις η φευγάλα σου
θα με στεναχωρήσει,
όπου κι αν πάει το στάρι
στο μύλο θα γυρίσει.

Μου λες πως θες να φύγεις μια,
μου το ξανάπες, γίναν δυο.

Αν επιμένεις όμως τρεις
κάνε μου το χατήρι,
κλεισ’ και την πόρτα μόλις βγεις,
ψωμιά στο μοναστήρι.

Νομίζεις η φευγάλα σου
θα με στεναχωρήσει,
όπου κι αν πάει το στάρι
στο μύλο θα γυρίσει,
νομίζεις η φευγάλα σου
θα με στεναχωρήσει.