Ένα μαγκάκι πονηρό βρήκε ένα σακάκι,
αφού πρώτα το έψαξε δε βρήκε παραδάκι,
το πάγαινε για πούλημα να κάνει χαρτζηλικάκι.

Κατά κακή του σύμπτωση να και τ’ αφεντικό του,
το τράβαγε, τον έλεγε πως ήτανε δικό του,
τον κράταγε και φώναζε πως ήτανε δικό του.

Στεκόταν κι οι περαστικοί, αυτοί τον τριγυρνούσαν
για να το `ξακριβώσουνε με τρόπο προσπαθούσαν,
αλλά γιατί το φόρεσε δεν τον δικαιολογούσαν.

Μην τον κρατάτε βρε παιδιά για `να παλιό σακάκι,
τί τον τραβάτε βρε παιδιά για `να παλιό σακάκι,
το βρήκε, δεν το έκλεψε, δε φταίει τ’ ανθρωπάκι,
δε θα το ξανακάνει πια, είναι καλό παιδάκι.