Χάθηκες ξανά, χάθηκες ξανά
κι η νύχτα που θα’ ρθει
θα με σκοτώσει.
Μου λείπεις κι έχω ανάγκη
ανάγκη τόση.
Χάθηκες ξανά, χάθηκες ξανά,
μονάχος στο κρεβάτι μου πλαγιάζω,
απόψε με τον πόνο σε μοιράζω.
Χάθηκες ξανά, χάθηκες ξανά.

Πού να είσαι τώρα,
τη ζωή μου παίρνεις,
σε ποια χέρια γέρνεις
ν’ αποκοιμηθείς;
Πού να είσαι τώρα,
στο χαμό με σέρνεις
κι όμως θα με θυμηθείς.

Χάθηκες ξανά, χάθηκες ξανά,
τρομάζω στη σιωπή απόψε Θεέ μου,
εγώ που δε φοβήθηκα ποτέ μου.
Χάθηκες ξανά, χάθηκες ξανά
κι ο χρόνος δεν περνάει μεγαλώνει,
μα νιώθω τη ζωή μου πως τελειώνει.
Χάθηκες ξανά, χάθηκες ξανά.

Πού να είσαι τώρα...