Χρεώθηκα απ το rap όπως χρεωθήκαν λίγοι
Και αν δε φτύσω αυτούς τους στίχους μέσα μου κάτι με πνίγει
Βλέπεις όλοι θέλουν κάτι, και απ’ την πίτα κομμάτι
Και το hip hop κοινό παραμένει τυφλό…..
Εγώ ως τώρα το κρατούσα στους ώμους
Έψαχνα τη μουσική μου στους δικούς μου τους δρόμους,
Τους τρόπους, τόπους οπού σε μεταφέρω σε άγω και σε φέρω
μα σου φέρομαι ψυχρά.
Σκοντάφτει όποιος βιάζετε συμπέρασμα να βγάλει
Γονάτισε όποιος έκανε τι ίδιο λάθος πάλι
Πολλοί κόντεψανε σε λυρικό τσαμπουκά
Πολλοί ραπαρούν τσάμπα
Και δεν βγάζουν λεφτά
Κάνεις δε θέλει ξαστεριά, αλλά βροχή
Κάνεις δε θέλει γιατρειά
Ειν’ η πληγή σύμπτωμα παροδικό και ερώτημα αιώνιο
Γιατί κάνεις δε θέλει αρετή δίχως κώνειο;

Τι τρέχει κανείς δεν το καταλαβαίνει
πέφτουν κάτω οι ραπάδες
Ζητούνε χάρες κάνουν τεμενάδες
Όλα για μια παράγωγη
Με τα δυο στον ράπερ
Να κάνουνε συμμέτοχη
Όλα για τα λεφτά, ολα για την προβολή
Και αυτό με ενοχλεί
Το κράτησα ζωντανό όταν το πέθαναν πολλοί
Άκου τον Φάνη αφανή από την παλιά σχολή
Θεσσαλονίκη Αθηνά είναι γνωστή η διαδρομή
Το κάνω κάθε χρόνο γιατί γουστάρω πιο πολύ
από τον οποιονδήποτε mc……
Αληθινές οι ρίμες μου βγαλμένες απ’ την ψυχή
Καταιγιστικός σαν την βροχή απ’ τα μεσάνυχτα
ως την αυγή, με flow δυναμίτη έτοιμο να εκραγεί
μες την Αθηνά και όλη τη μεσόγειο
Φανής αφανής εκπροσωπώντας το υπόγειο…….