Στην ανέμη τυλιγμένο
παραμύθι αρχινά.
Κατερίνα – καρδερίνα,
ποιος καημός σε τυραννά;

Με του Μάη το φεγγάρι
θα σου στείλω δυο φιλιά.
Κατερίνα – καρδερίνα,
με τον ήλιο στα μαλλιά.

Δυο φιλιά και δυο λογάκια
τυλιγμένα στο χαρτί.
Κατερίνα – καρδερίνα,
λουκουμάκια σε γιορτή.

Κόψε κρίνα απ’ το μπαλκόνι
να σου πλέξω μια αγκαλιά.
Κατερίνα – καρδερίνα,
να φωλιάζουν τα πουλιά.

Τα πουλιά τα χελιδόνια,
κι ένας έρωτας τρελός
Κατερίνα – καρδερίνα,
κι ο σπουργίτης μου καημός

Έταξα στον Αϊ – Γιώργη
να σε κλέψω μια βραδιά.
Κατερίνα – καρδερίνα,
πανηγύρι στην καρδιά