Εμείς που εν ονόματι της τέχνης
φορέσαμε του κλόουν τη στολή,
και παίζουμε στων άλλων την καμπούρα,
το βρωμικο παιχνίδι του ληστή.

Όταν φύγαν τα θηρία, βρήκαμε την ευκαιρία,
μπήκαμε πρωτοπορία, για ψωμί κι ελευθερία.

Ο λαός μας, ο λαός μας,
τάχα πως γι’ αυτόν πονάμε,
κι όλα τα ιδανικά μας
είναι πώς να κονομάμε.

Εμείς οι καλλιτέχνες της κουλτούρας,
εμείς που εδηλώσαμε εστέτ,
και παίζουμε καλύτερα μια πόκα,
παρά τον Καζαντζάκη και το Μπρέχτ.

Όταν φύγαν τα θηρία, βρήκαμε την ευκαιρία,
μπήκαμε πρωτοπορία, για ψωμί κι ελευθερία.

Ο λαός μας, ο λαός μας,
τάχα πως γι’ αυτόν πονάμε,
κι όλα τα ιδανικά μας
είναι πώς να κονομάμε.

Εμείς οι καλικάντζαροι της νύχτας
λουφάζουμε στον ήλιο και το φως,
γι’ αυτό και χρωματίζουμε αφίσες
την ώρα που κοιμάται ο λαός.

Όταν φύγαν τα θηρία, βρήκαμε την ευκαιρία,
μπήκαμε πρωτοπορία, για ψωμί κι ελευθερία.

Ο λαός μας, ο λαός μας,
τάχα πως γι’ αυτόν πονάμε,
κι όλα τα ιδανικά μας
είναι πώς να κονομάμε.