Γιατί κάθε νύχτα να πέφτω στης σκέψης τα δίχτυα
να χάνομαι μεσ’το μυαλό μου ταξίδια να κάνω στο χτες
Γιατί κάθε νύχτα να ψάχνω να βρω την αλήθεια
να βάζω φωτιά στ’όνειρό μου με ψέματα και ενοχές

Ο κόσμος φοβάται ή μήπως εγώ
μη τύχει και δεν ξημερώσει
μα κι αν ξημερώσει θ’αγαπώ
το χέρι που μ’έχει σκοτώσει
Συμπέρασμα ένα δεν έχω κανέναν
μονάχος μου παίζω σ’αυτή τη σκηνή
Συμπέρασμα ένα δεν έχω κανέναν
βαριά τιμωρία μεγάλη ποινή

Γιατί κάθε νύχτα να λέω στην τύχη μου ρίχτ’τα
τα ζάρια σου τα φυλαγμένα που πάντα κερδίζεις εσύ
Γιατί κάθε νύχτα να λέω στο φως καληνύχτα
κουβέντα να πιάνω με σένα και να μ’απαντάει η σιωπή

Ο κόσμος φοβάται ή μήπως εγώ
μη τύχει και δεν ξημερώσει
μα κι αν ξημερώσει θ’αγαπώ
το χέρι που μ’έχει σκοτώσει
Συμπέρασμα ένα δεν έχω κανέναν
μονάχος μου παίζω σ’αυτή τη σκηνή
Συμπέρασμα ένα δεν έχω κανέναν
βαριά τιμωρία μεγάλη ποινή