Το μυστικό μου το σήκωσα εγώ
μονάχος μου μες στον κόσμο
σαν λουλουδάκι στο φως.

Και με τ’ αγκάθι βελόνα γλυκιά
του έπλεξα στεφάνι
Τρελό φεγγάρι η καρδιά.

Με στεφάνι του τρελού γυρνάω
μια ανθισμένη πυρκαγιά
στους δρόμους τα παιδιά ρωτάω
αν ξέρουν να `χουν μυστικά.

Χρυσά από χώμα μου φτιάχνουν φιλιά
και με φιλούν στο στόμα
λεβάντες και γιασεμιά.

Καμπάνες χτυπούνε στον ουρανό
σκάλες που ανεβαίνουν
σ’ ένα δικό μου Θεό.