Είναι ο δικός μου ο καημός
Στίχοι: Ελένη Λιάκου
Μουσική: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
1η ερμηνεία:

Όταν δεις πουλάκια λυπημένα,
μαραμένα τ’ άνθη στα κλαδιά,
τ’ άστρα τ’ ουρανού να `ναι σβησμένα
σαν αγέλαστα, χλωμά παιδιά.

Είναι ο δικός μου ο καημός
που `χει γίνει αναστεναγμός,
που `χει γίνει αναστεναγμός,
είναι ο δικός μου ο καημός,
είναι ο δικός μου ο καημός
που `χει γίνει αναστεναγμός.

Όταν δεις νυχτιά χωρίς φεγγάρι,
μαύρα σύννεφα στον ουρανό,
στο δεντρί να τρέμει το κλωνάρι,
γκρίζο και θολό το δειλινό.

Είναι ο δικός μου ο καημός
που `χει γίνει αναστεναγμός,
που `χει γίνει αναστεναγμός,
είναι ο δικός μου ο καημός,
είναι ο δικός μου ο καημός
που `χει γίνει αναστεναγμός,
που `χει γίνει αναστεναγμός.


Fatal error: Uncaught Error: Call to undefined function themefooter() in /home/stixoi/public_html/core.php:211 Stack trace: #0 /home/stixoi/public_html/gr/Lyrics/index.php(658): Foot() #1 /home/stixoi/public_html/gr/Lyrics/index.php(1371): mob_details('39337') #2 /home/stixoi/public_html/stixoi.php(22): include('/home/stixoi/pu...') #3 {main} thrown in /home/stixoi/public_html/core.php on line 211