Ξημέρωσε, πάλι ξημέρωσε
κι εγώ γυρίζω σαν τρελός στο πουθενά,
σε έψαξα, πάλι σε έψαξα
μέσα σε όνειρα που άφησες μισά,
ξημέρωσε, πάλι ξημέρωσε,
πόσο φοβάμαι τελικά τη μοναξιά.

Λείπει τ’ άγγιγμά σου, ο χτύπος της καρδιάς σου
άλλο μακριά σου δεν μπορώ,
όλα μοιάζουν άδεια, ζω μες στα σκοτάδια,
μοναξιά μου απόψε σε μισώ.

Με τέλειωσε, πόσο με τέλειωσε
αυτό το αντίο που μου είπες έτσι απλά,
έκλαψα, για σένα έκλαψα
όταν σε έβλεπα να χάνεσαι μακριά,
ξημέρωσε, πάλι ξημέρωσε,
πόσο φοβάμαι τελικά τη μοναξιά.

Λείπει τ’ άγγιγμά σου, ο χτύπος της καρδιάς σου
άλλο μακριά σου δεν μπορώ,
όλα μοιάζουν άδεια, ζω μες στα σκοτάδια,
μοναξιά μου απόψε σε μισώ.