Φως, περισσότερο φως, ανάψτε κάνα φως,
να βλέπω τι και πώς, ν’ αρχίσω να μιλάω.
Περισσότερο φως, ανάψ’τε κάνα φως,
να βλέπω τι και πώς, ν’ αρχίσω να μιλάω.

Δεν είν’ κανένας σοφός να μου τα πει σαφώς,
κι ο κόσμος είν’ κουφός, γι’ αυτό παραμιλάω.

Φως, περισσότερο φως, ανάψτε κάνα φως,
να βλέπω τι και πώς, ν’ αρχίσω να μιλάω.

Άλλα μου ’πανε στην αρχή κι άλλα τώρα μαθαίνω,
τώρα αλλού πάνε οι τροχοί και αλλού πάει το τραίνο.

Φως, περισσότερο φως, ανάψτε κάνα φως,
να βλέπω τι και πώς, ν’ αρχίσω να μιλάω.

Δεν είν’ ο κόσμος απλός ούτε κι εγώ καλός,
ούτε πολύ τρελός, φονιάς ή περιστέρι.

Κι όποιος λέει πολλά, όποιος πολύ μιλά,
είναι, πολύ απλά, χαμένος από χέρι.

Δεν είν’ ο κόσμος απλός ούτε κι εγώ καλός,
ούτε πολύ τρελός, φονιάς ή περιστέρι.

Άλλα μου ’πανε στην αρχή κι άλλα τώρα μαθαίνω,
τώρα αλλού πάνε οι τροχοί και αλλού πάει το τραίνο.

Φως, περισσότερο φως, ανάψτε κάνα φως,
να βλέπω τι και πώς, ν’ αρχίσω να μιλάω.
Περισσότερο φως, ανάψτε κάνα φως,
να βλέπω τι και πώς, ν’ αρχίσω να μιλάω.