Κλεισμένος όλη νύχτα στο δωμάτιο
να μείνω θέλω πάλι μοναχός,
κι αν είναι η μοναξιά σκοινί συρμάτινο
θα γίνω τρεις φορές πιο δυνατός.

Το βλέμμα σου κουστούμι αποκριάτικο,
τα λόγια σου μεγάλα και κομψά,
με ψέμα εξωτικό, πρωταπριλιάτικο
με γέλασαν στου Μάη τα μισά.

Δε θα `ρθω ξανά, δε θα `ρθω ξανά
κι αν πονέσω κι αν πεθάνω προτιμότερο,
δε θα `ρθω ξανά, δε θα `ρθω ξανά,
τέτοια αγάπη δε θα νιώσεις πουθενά.

Ραγίζει της ψυχής μου το θεμέλιο,
μου βρήκες της καρδιάς μου το κουμπί,
με πέντε μολυβιές έγινα σχέδιο
στο φάκελό σου ακόμα μια σπουδή.

Η σκέψη μου χαμένη στο διάστημα,
μπερδεύτηκα κι εγώ δεν ξέρω πως,
κοιμήθηκε η κάφτρα μες στα δάχτυλα
και φύλαγε το ράδιο σκοπός.

Δε θα `ρθω ξανά, δε θα `ρθω ξανά
κι αν πονέσω κι αν πεθάνω προτιμότερο,
δε θα `ρθω ξανά, δε θα `ρθω ξανά,
τέτοια αγάπη δε θα νιώσεις πουθενά.