Μια αγάπη μια ζωή μια ιστορία
δυο ψυχές στον ίδιο δρόμο απορία
δυο αιχμάλωτοι μεσ’του μυαλού τα βάθη
σ’έναν έρωτα που σκότωσαν τα λάθη
Κλειδωμένες οι καρδιές μας δε χτυπάνε
πότε πάψανε ν’ακούνε να μιλάνε
η αγάπη δεν μπορεί να περιμένει
μια ευκαιρία δίνει κι ύστερα πεθαίνει

Σε δυο άκρα δεν μπορώ άλλο πια να ισορροπώ και πέφτω
η ζωή μας μοναξιά σαν την τρέλα με χτυπά και φεύγω
τίποτα δε μας κρατά παίζουν οι παίχτες σκληρά
τέλος του χρόνου χτυπά κι η αγάπη τελειώνει πικρά

Πίσω αφήσαμε το χρόνο να μας πνίξει
κι ότι χτίσαμε με κόπο να γκρεμίσει
σπαταλήσαμε τις μέρες στη ρουτίνα
μπρος στα μάτια μας τραβήξαμε κουρτίνα
Δοκίμασαμε ποτέ να διορθωθούμε
και τα λάθη δίχως φόβο να δεχτούμε
θα μπορούσαμε να ξαναγαπηθούμε
τώρα μόνοι στ’αδιέξοδά μας ζούμε