Σ’ αγαπώ, δεν μπορώ
τίποτ’ άλλο να πω
πιο βαθύ, πιο απλό,
πιο μεγάλο!

Μπρος στα πόδια σου εδώ
με λαχτάρα σκορπώ
τον πολύφυλλο ανθό
της ζωής μου.

Τα δυο χέρια μου, να...
στα προσφέρω δετά
για να γείρεις γλυκά
το κεφάλι.

Κι η καρδιά μου σκιρτά
κι όλη ζήλεια ζητά
να σου γίνει ως αυτά
προσκεφάλι.

Ω μελίσσι μου, πιες
απ’ αυτόν τις γλυκές,
τις αγνές ευωδιές
της ψυχής μου!

Σ’ αγαπώ τι μπορώ
ακριβέ να σου πω
πιο βαθύ, πιο απλό,
πιο μεγάλο;