Στου φεγγαριού την οροφή
η ανάσα μου ηχογραφεί
τραγούδι λυπημένο
αδύνατη επιστροφή
το παρελθόν μου μιλημένο
το μέλλον περιμένω.

Η ζωή μου μια ιδέα
που τη νόμιζα σπουδαία
έκανα ετοιμασίες
πέρναγα δοκιμασίες
και ο χρόνος δολοφόνος
κάνει κέφι που με τρέχει
τα αισθήματα αμοιβαία
η καρδιά μου υπερέχει.

Στου φεγγαριού μου την εικόνα
μ` όλα τ` αστέρια δακρυγόνα
τα μάτια μου αντέχουν
τα όνειρά μου στον αγώνα
απ` τη ζωή μου πόσο απέχουν
τα χρόνια μου πώς τρέχουν.