Μαντήλι καλαματιανό,
φορείς στον άσπρο σου λαιμό.
Να σε χαρεί, να σε χαρεί,
εκείνος που σε λαχταρεί.

Έλα, πουλί μου έλα,
αν μ’ αγαπάς κι εμένα
πες το μάτια μου το ναι,
δε θα βρεις άλλον σαν κι εμέ.

Εσύ είσαι ένας ήλιος
φεγγάρι λαμπερό
που θάμπωσες το φως μου
και δεν μπορώ να ιδώ.

Λάμπεις και ακτινοβολείς
σαν το αστέρι της αυγής.
Στην Καλαμάτα ήπια νερό
και δε μ’ αφήνουν να σε δω.

Έλα, πουλί μου έλα,
αν μ’ αγαπάς κι εμένα
πες το μάτια μου το ναι,
δε θα βρεις άλλον σαν κι εμέ.

Να σε χαρεί που σ’ έχει
και που σε λαχταρεί
και που σε καμαρώνει
λεβέντικο κορμί.

Σαν πας στην Καλαμάτα
και `ρθεις με το καλό
φέρε μου ένα μαντήλι
να δέσω στο λαιμό
αμάν, καλέ μεταξωτό.